Het leven in ons mensen hoopt en hoopt steeds dat het hier nog ooit beter zal worden… op onze aarde. Op zoek naar nieuw beter leven. Nieuwe mogelijkheden om te groeien en te bloeien. Is het een natuurkracht? Een oerkracht? Ofschoon de oorsprong een mysterie is, onnoembaar is, is de eeuwige levensuiting naar groei en bloei duidelijk te zien. In de natuur, maar ook in ons mensen als deel van die natuur. Levenskracht is niet te stuiten. Wij vertellen elkaar steeds verhalen over waar het goed leven is. We vertellen elkaar het verhaal van een volk dat een opweg gaat naar een land van melk en honing. Maar eerst moeten ze door een woestijn. Het meest onleefbaar stukje land op aarde. Maar we vertellen elkaar ook het verhaal van een kind, geboren in armoedige omstandigheden. Een stal, een voerbak om in te liggen. In doeken gewikkeld tegen de kou. Volledig kwetsbaar, bedreigt ook door een koning die bang is om zijn macht, geld en goed te verliezen. Zijn ouders moeten met hem vluchten.
Onmacht en macht
Hoe treffend dat verhaal van dat kwetsbare kind, waar de wereld op hoopt, op wacht, een messias. En een messias is een voorspelde Redder gezonden door God. Wordt hij de Redder van de mensheid? Hij bekleedt zich niet met macht, zoekt de macht niet op, maar gaat naar de onmachtigen. Zit met hen aan tafel, deelt met hen lief en leed. Geeft hun uitzicht op beter leven. Ooit een kwetsbaar kind. Dat kind, ieder kind, heeft een toekomst, een plaats op aarde. Een levensweg te gaan. Ieder kind draagt onze hoop in zich om een leefbare aarde te mogen scheppen.
Herman van Veen zingt er over in het lied “Kyrie Eleison” :
En we zingen hier van Kyrie Eleison
en van een kind in een donkere stal
Ieder jaar wordt onze hoop herboren
dat het hier ooit nog beter worden zal.
Maar er zijn ook grote zorgen dat kinderen en jongeren door al het oorlogsgeweld en de armoede niet toe komen aan die schepping van een betere wereld voor iedereen.
En toch….
En toch is en blijft de hoop levend in mensen. In ons. De klimaattop in Parijs is daar een signaal van. Er is een wereldwijd gevoelen, een groeiend bewust-zijn, dat wij mensen anders met onze wereld om moeten gaan. We zullen zelf in de spiegel moeten kijken en bedenken wat wij aan een beter leefbare wereld kunnen bijdragen.
Toch een hoopvol teken.. Aan de slag!
Zalig Kerstmis en een hoopvol 2016.
GDB